Ik keek altijd bewonderend en nieuwsgierig tegelijkertijd naar de donkere kindjes op tv. Ik kan het niet uitleggen ik vond ze gewoon interessant. Ooit ga ik naar Afrika zei ik tegen mijzelf. Het duurde nog een aantal jaar voor ik daadwerkelijk naar Afrika ging. Het werd uiteindelijk mogelijk wegens een kerst cadeau die ik toen kreeg van mijn toenmalige vriend.
We landden in Mombasa. Het eerste wat mij opviel was de aangename warmte, het was niet te warm, april 1994. Ik keek mijn ogen uit op het vliegveld. Op weg naar het hotel aan de zuidkust was het of ik in een hele andere wereld was beland. Zoveel mensen, zo kleurrijk maar ook zo druk. Overal druk verkeer, overal mensen….. Maar ook opvallend was de troep ik zag. Vuilnis overal. De rit naar de zuidkust duurde lang. Met de veerboot oversteken bij Likoni. We stapten uit op de veerboot en stonden tegen de reling aan een beetje om ons heen te kijken. Honderden paar ogen keken mij aan. Alsof ik de eerste blanke was die daar op de veerboot mee reisde. Ik werd niet stiekem bekeken nee ik werd openlijk aangestaard… Dat was wel even ongemakkelijk.
Mooie indrukwekkende rit naar het hotel, Tradewinds, dat helaas niet meer bestaat. Leuk hotel aan het strand, wuivende palmbomen, mijn verjaardag was een succes dat ik vierde met een acrobaten groep dat ik uitgenodigd had en personeel van het hotel. Ik ging er op uit. Deed twee keer een dhowtocht nabij Mtwapa in de kreek, zonnend op het dek van de dhow.
Met een kleine Cesna vlogen we naar Amboseli om even later met een safari busjes tussen tientallen olifanten te belanden. Toen waren er nog grote kuddes. Wat een belevenis! Vervolgens vlogen we naar de Masai Mara om in Little Governors camp te dineren, te overnachten in een luxe canvas tent. Een onvergetelijke ervaring om een luxe tent te slapen aan de rand van de savanne. Wat een mooi kamp is dit. Ruime tenten met alle luxe van een hotelkamer alleen in tent vorm! Een privé veranda om heerlijk te vertoeven en over de savanne te kunnen uitkijken. Heerlijk eten in het restaurant waar de Masai kwamen dansen en zingen. Het heeft toch iets net wat natuurlijkers om onder canvas te slapen.
De volgende dag zat ik aan de rand van de savanne en er naderde er een grote mannetjes olifant. Ik was niet bang. Was deze in ‘Musth’ geweest dan was het gevaarlijker geweest. Achteraf bekeken zo wie zo niet echt slim om daar te blijven zitten ook al was hij niet in ‘Musth’. Het blijven immers wilde dieren. Maar waarschijnlijk voelde dit mooie dier dat ik geen kwaad in de zin had. Olifanten zijn mijn lievelingsdieren. Kan er uren naar kijken.
Ik genoot van de gamedrives, de wilde dieren, het land, de mensen, het eten, het weer. Ik was helemaal verliefd op het land. Wilde niet weg. Maar helaas er kwam een einde aan de vakantie. Ik ging naar huis…. En eenmaal thuis overviel mij dat waar ik wel van gehoord had maar nu zelf meemaakte. Ik had heimwee… zo erg dat ik mijn volgende reis alweer plande alleen dit keer een langere….